Η έννοια της ανατροφής είναι αρκετά περίπλοκη, καθώς πρόκειται για μια δυναμική διαδικασία στην οποία διαδραματίζουν ρόλο διαφορετικοί παράγοντες, όπως το αναπτυξιακό ιστορικό των γονέων, η προσωπικότητα των γονέων, η συντροφική σχέση μεταξύ των γονέων, η εργασία, το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, τα ιδιοσυγκρασιακά στοιχεία του παιδιού, το αναπτυξιακό ιστορικό του παιδιού και η γενετική (Ζαφειροπούλου και συν., 2012).
Κάτω από τον όρο «Σχολικός Εκφοβισμός» συναντάμε συμπεριφορές μαθητών προς συμμαθητές που σκοπό έχουν την πρόκληση σωματικού ή/και ψυχικού πόνου. Χαρακτηρίζονται από συστηματικότητα και ανισορροπία δύναμης και εξουσίας. Αντίθετα, το πείραγμα γίνεται μεταξύ φίλων και σταματάει μόλις κάποιος αισθανθεί άσχημα. Σε ένα περιστατικό μπούλινγκ υπάρχει αυτός που εκφοβίζει και αυτός που εκφοβίζεται. Επειδή πρόκειται για παιδιά, συνηθίζουμε να αποφεύγουμε χαρακτηρισμούς «θύτης» και «θύμα», καθώς είναι σκληροί και μπορούν να στιγματίσουν. Επιπλέον, ενδέχεται να υπάρχει ο βοηθός εκείνου που εκφοβίζει, ο ενισχυτής εκείνου που εκφοβίζει και ο υπερασπιστής αυτού που εκφοβίζεται.
